İran-Pakistan ilişkileri zaman içerisinde evrilmekte; iki komşu arasındaki bağlar bir yandan iki taraflı güvenlik endişeleri ve stratejik çıkarlar diğer yandan da iki ülkenin siyasi kimliklerindeki değişimler tarafından şekillendirilmektedir. Şah rejimi döneminde iki ülke uyumlu siyasal bakış açıları ve Soğuk Savaş sürecinde Amerika’nın liderlik ettiği siyasi blokta yer almaları sebebiyle güçlü müttefikler olageldiler. İslamî Devrimle birlikte İran milli kimliği radikal bir değişim sürecinden geçti ve özü itibariyle çatışmacı bir siyasi vizyonun doğuşuna sebep oldu. Bölgedeki ayrışan jeopolitik çıkarlar ve ittifaklar iki ülkeyi birbirinden daha da ayırdı. İran’ın Hindistan’la yaptığı güvenlik anlaşması ve Pakistan’ın da Suudi Arabistan’la güçlü bağları ilişkilerin daha da karmaşıklaşması ve zorlaşmasına katkıda bulundu. Sınır ötesi güvenlik tehditlerinin filizlenmesi ve Pakistan’daki Şii cemaati politize etmeye yönelik girişimler her iki ülkeyi de birbirine temkinli yaklaşmaya yöneltti. Bu gelişmeler iki ülkenin ekonomi ve enerji sahalarında ilişkileri güçlendirme çabalarına ket vurulmasında önemli etkenlerdendir. Ancak bu farklılaşmalar, iki tarafın da muhtemel bir çatışmanın ölümcül sonuçlarından farkında olması sebebiyle, karşı karşıya gelme durumuna yol açmadı. Hepsi bir yana iki ülke de ikili sorunları ortaya koyacak bir mekanizma gelişmeyi başaramamıştır ve bu sebeple ilişkiler gergin bir rekabet ortamında seyretmektedir.